Een pelgrimslied voor onderweg

Psalm 125

Klaar om op reis te gaan?
In de tijd van de Bijbel trokken mensen als pelgrims naar Jeruzalem voor de grote Joodse feesten. Tijdens deze tochten werden de Psalmen 120 t/m 134 gezongen – elk met het opschrift Hammaäloth, wat letterlijk ‘traptreden’ of ‘opgangen’ betekent. Jeruzalem ligt hoger dan de omliggende gebieden, en pelgrims gingen letterlijk ‘op’ naar de stad. Zingend keken ze uit naar de ontmoeting met God in de tempel. Deze pelgrimsliederen vormen een opgaande lijn: vanuit de diepte van de bestrijding (Kedar en Mesech in Psalm 120) naar Sion (Psalm 134).
Een christen wordt ook vergeleken met een pelgrim. Ons leven is een reis naar het nieuwe Jeruzalem. En zo is elke stap er één dichter bij God. In deze 8-delige serie nemen verschillende jeugdwerkadviseurs jou mee in wat je allemaal van deze Psalmen kunt leren. Wat betekenen ze, hoe lees je ze en wat kun je eruit halen? Ze zijn bedoeld als geestelijk GPS voor onderweg. We lezen in het Oude Testament meerdere keren over verlossing uit gevangenschap en terugkeer naar Jeruzalem. Ook in het Nieuwe Testament komt dit thema terug. In Hebreeën 12 staat: Maar gij zijt gekomen tot den berg Sion, en de stad des levenden Gods, tot het hemelse Jeruzalem. Deze Psalmen hebben dus ook betekenis voor christenen vandaal. Het christenleven is Hammaäloth - een opgang. Het doel van de Psalmen, en déze pelgrimsliederen in het bijzonder, is het oefenen in Godsverlangen. 
Pak je Bijbel erbij of print het gedeelte uit op onze website, en verzamel stiften en een pen. Reis je mee?

Klik hier voor de short op YouTube | Psalm 125