Op pad met onze jeugdwerkadviseurs | Niels
Ben jij een incidentele gamer, hobbygamer of risicogamer? Deze vraag stelde ik aan de jongeren van de JV 16- in Goes. De aanwezige jongeren gaven bij een eerdere vraag al aan niet veel te gamen. Maar nadat ze hun gametijd vergeleken met de gegevens in het cirkeldiagram veranderde er toch iets. Een risicogamer besteedt meer dan 23 uur per week aan het spelen van games, en jawel die was ook aanwezig.
Gamen is niet echt een onderwerp waar jongeren graag over praten op school of op de verening. Vaak wordt er veel gewaarschuwd door mensen die er weinig van afweten en dat irriteert ze dan. Ook heeft het geen nut om het opgeheven vingertje op te steken. Een hele opgave dus voor een jeugdwerkadviseur of leidinggevende om hier een avond over te vullen.
Wat iedereen wel beseft is dat ook gamen ons kan afleiden van het einddoel van ons leven.
Zelf ben ik niet eens een hobbygamer. Daarom zijn die avond de jongeren de deskundigen. Dat levert al een mooi gesprek op over de positieve effecten van gamen en over de trucs die game-ontwikkelaars gebruiken om mensen zoveel mogelijk en zo lang mogelijk te binden aan een game. Met elkaar kwamen we tot de conclusie dat ook games een onderdeel zijn van de strijd om het hart. Wat iedereen wel beseft is dat ook gamen ons kan afleiden van het einddoel van ons leven. Paulus zegt: ‘Maar één ding doe ik: vergetende hetgeen dat achter is, en strekkende mij tot hetgeen dat voor is, jaag ik naar het wit tot den prijs der roeping Gods, die van boven is in Christus Jezus.’ Laat je dus niet afleiden en zorg dat je weet wat de afleiders zijn!
Na een paar potjes levend kwartet op het kerkplein ging ik met het zweet op mijn rug naar huis. Wat zorgde er nu voor dat jullie zo fanatiek waren? Dat is het real-life samen bezig zijn. Bedankt jongens en meiden, jullie hebben bewezen dat zo’n ouderwetse game toch ook erg leuk kan zijn!
